Język hiszpański oferuje nam kilka możliwości aby mówić o obowiązkach. Jednym z ważniejszych sposobów jest konstrukcja tener que + infinitivo którą tłumaczymy jako musieć coś zrobić: Czasownik tener musi być odmieniony w jakiejś osobie. Pomiędzy nim a bezokolicznikiem, który mówi jaką czynność musimy wykonać, wstawiamy que : Tengo que trabajar. Muszę pracować. Tienes que trabajar. Musisz pracować. Tiene que trabajar. (On/Ona/Pan/Pani) Musi pracować. Tenemos que trabajar. Musimy pracować. Tenéis que trabajar. Musicie pracować. Tienen que trabajar. Muszą pracować. (oni/one) Kolejną możliwością jest użycie czasownika deber . Jest to łagodniejsze określenie i tłumaczylibyśmy je jako ‘mieć powinność’ (czujemy że powinniśmy coś zrobić ale nie jest to tak silny przymus jak w przypadku tener que ): Debo estudiar. Powinienem się uczyć. Debes estudiar. Powinieneś się uczyć. Debe estudiar. Powinien/Powinna się uczyć. Deber jest czasownikiem regularnie odmieni