Przejdź do głównej zawartości

Czasownik gustar

Czasownik gustar może przysporzyć pewne kłopoty osobom początkującym. Chodzi o to że należy on do grupy czasowników które wymagają towarzystwa zaimków dopełnienia dalszego. Chociaż czasownik gustar możemy tłumaczyć jako: "lubić", "podobać się", łatwiej zrozumiemy jego użycie gdy weźmiemy pod uwagę jego drugie znaczenie ponieważ nasz polski czasownik „podobać się” również potrzebuje tych samych zaimków co gustar.
Zaimki dopełnienia dalszego (pronombres de objeto indirecto) odpowiadają na pytanie komu? czemu?
me- mnie
te- tobie
le- jemu, jej, panu, pani
nos- nam
os- wam
les- im, państwu.

Czasownik gustar jest czasownikiem regularnym, dlatego jego odmiana brzmi: gusto, gustas, gusta, gustamos, gustáis, gustan.
Tak jak już mówiliśmy, czasownik gustar będziemy używać podobnie do polskiego czasownika "podobać się", dlatego też, czasownik będzie dopasowywał się swoją formą do osoby lub rzeczy lubianej, zaimek zaś do osoby która coś lubi, której coś lub ktoś się podoba:

Me (mnie) gustas (podobasz się). czyli - Podobasz mi się.
Me (mnie) gusta esta canción. czyli Podoba mi się ta piosenka.
Me (mnie) gustan estas canciones. czyli Podobają mi się te piosenki.

Te  (tobie) gusto (podobam się).  Podobam się tobie.
Te (tobie) gusta esta canción. Podoba Ci się ta piosenka.
Te (tobie) gustamos (podobamy się). Podobamy się tobie.
Te gustan estas canciones. Podobają ci się te piosenki.

I tak dalej, i tak dalej J

Pamietajmy o tym że gdy chcemy powiedzieć o tym ze lubimy jakąś czynność, gustar używamy w trzeciej osobie liczby pojedynczej:
Me gusta cantar. Ja lubię śpiewać (mnie się podoba śpiewanie).
Te gusta cantar. Ty lubisz śpiewać (tobie się podoba śpiewanie).
Le gusta cantar. On/ona lubi śpiewać (jemu/jej podoba się śpiewanie).
Nos gusta cantar. My lubimy śpiewać (nam się podoba śpiewanie).
Os gusta cantar. Wy lubicie śpiewać (wam się podoba śpiewanie).
Les gusta cantar. Oni/one lubią śpiewać (im się podoba śpiewanie).

Gdy mówimy o rzeczach lub czynnościach, najczęściej obojętne jest tłumaczenie: lubić czy podobać się, jednakże mówiąc o osobie: María me gusta. Zdanie to będziemy tłumaczyć jako „María mi się podoba” a więc coś do niej czuję albo jest dla mnie atrakcyjna.
A więc jeśli chcemy powiedzieć że kogoś po prostu lubimy możemy powiedzieć:
María me cae bien. Lubię Maríę.
María me parece simpática. María jest (jak dla mnie) sympatyczna.

I jeszcze jedno. Z czasownikiem gustar i innymi czasownikami często są używane jednocześnie dwa zaimki odpowiadające na pytanie „komu?”:
A mí me gusta bailar. Lubię tanczyć.
Tak jak widzicie wprowadzenie dodatkowego zaimka nic nie zmienia. Jedyne praktyczne zastosowanie dwóch zaimków jednocześnie to w przypadku trzecich osób:
Le gusta el baloncesto. Jemu/ jej podoba się koszykówka (nie wiemy czy chodzi o niego czy o nią).
A ella le gusta el baloncesto. Jej podoba się koszykówka (teraz jesteśmy pewni że chodzi o nią a nie o niego).
Pamiętajmy o tym że te dodatkowe zaimki stosujemy najczęściej przed podstawową formą zaimka dopełnienia dalszego. Forma dodatkowa (druga kolumna w tabelce) może towarzyszyć formie podstawowej zaimka ale nie może jej zastąpić, a więc możemy powiedzieć:
Le gusta.
A él le gusta.
Ale nie powiemy:
A él gusta.

Mnie
A mí
me
Tobie
A ti
te
jemu/jej
A él/ a ella
le
nam
A nosotros
nos
Wam
A vosotros
os
Im
A ellos/ a ellas
les

Jeżeli osobę która coś lubi lub której się ktoś podoba, chcemy nazwać imieniem, podajemy je po przyimku a:
A Manuela no le gusta cantar villancicos. Manuela nie lubi śpiewać kolęd.

ĆWICZENIA:
I Przetłumacz zdania:

1.Pablo lubi pływać.
2.Pedro nie lubi późno wstawać.
3.Podoba ci się mój samochód?
4.Nie podoba się nam María.
5.Podobam ci się?
II Wstaw czasownik gustar w odpowiedniej formie:

1.A ellos les ………………………… ir al cine.
2.¿Os …………………………… bailar?
3.¿Te ……………………………. Javier?
4.No me ………………………….. hacer la limpieza.
5.A Paula le …………………………. motos.
6.A Antonio y Fernando les …………………………. Carmen.
7.Me ……………………… mucho tus chistes.

III Wstaw odpowiedni zaimek:

1.Juan, ¿……….. gusta jugar al fútbol?
2.A nosotras no ……………. gustan discotecas.
3.A mí ……………… gustas tú.
4.Me levanto pronto aunque no ……………. gusta.
  


ODPOWIEDZI:
I
1.A Pablo le gusta nadar.
2.A Pedro no le gusta levantarse tarde.
3.¿Te gusta mi coche?
4.No nos gusta María/ María no nos gusta.
5.¿Te gusto?

II 
1.gusta ; 2.gusta; 3.gusta; 4.gusta; 5.gustan; 6.gusta; 7.gustan.

III 

1.te; 2.nos; 3.me; 4.me

Po ciężkim wysiłku umysłowym polecam relaks z muzyką :)


Komentarze

  1. Świetny wpis! Ćwiczeń z gustar nigdy za wiele :-)

    OdpowiedzUsuń
  2. Glupi jezyk wymyslony chyba przez pijanego Wlocha. Los Dupos i las pierdolas. Do pieknego Wloskiego sie nawet nie umywa a pozatym jest to glupie z tymi wszystkimi rodzajnikami i innymi bzdurami. We Wloskim tego nie ma i da sie porozumiec

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Po pierwsze, we włoskim też są rodzajniki w bardzo podobnej ilości, ponadto wchodzą w reakcje z każdym przyimkiem np
      a+il= al
      da+il=dal
      di+il=del
      in+il=nel
      itp, z czego we włoskim każdy przyimek łączy się z każdym rodzajnikiem a w hiszpańskim są tylko dwa takie przypadki.

      Więc albo włoskiego nie znasz albo znasz go na bardzo niskim poziomie tak żeby "dało się porozumieć", wtedy rzeczywiście, znasz 200 słów, resztę pokażesz paluszkiem i Cię jakoś zrozumieją.

      Włoski piękny czy hiszpański piękniejszy? To zależy od gustu, faktem jest jednak to że po hiszpańsku mówi około 5 razy więcej osób niż po włosku. Włoski to praktycznie język Włochów i włoskiej diaspory, hiszpański to język mający status urzędowego w ponad dwudziestu krajach...

      Jeżeli chodzi o genezę, oba języki pochodzą od łaciny, żaden z nich nie jest dialektem drugiego.

      I wreszcie, nie podoba się hiszpański to zajmij się włoskim.

      Usuń
  3. Dziękuję za wpis. Dopiero zaczęłam przygodę z tym językiem i dzięki temu wpisowi udało mi się zrozumieć czasownik gustar. Szkoda, że od zrozumienia do opanowania jeszcze daleka droga... ale nie poddaję się :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Bardzo dobry dobry wpis. Niby proste ale dla mnie skomplikowane te wyrazenia z gustar. Musze to pocwiczyc doszlifowac zakodowac. Dziekuje autorowi za tak precyzyjne rozpisanie tego tematu bo w ksiazkach tego brakuje i stad mi bylo trudno ulozyc zdania co lubie a co ona lubi.... dziekuje po stokroc

    OdpowiedzUsuń
  5. Na innej stronie przeczytałam że gustar zamienia się tylko na gusta i gustan. Dlaczego tu jest napisane że nos gustamos??? Proszę o klaryfikacje bo ten czasownik jest mega pokrecony! 😊

    OdpowiedzUsuń
  6. WOW Bardzo przydatne!!!

    OdpowiedzUsuń
  7. Bardzo przydatne informacje i w prosty sposób wyjaśnione. Dziękuję za tego bloga :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Bardzo dobry wpis. Dziękuję.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Zaimki dopełnienia dalszego i bliższego- zastosowanie i ćwiczenia

Użycie zaimków dopełnienia bliższego i dalszego jest rzeczą niezbędną aby nasz hiszpański brzmiał naturalnie. Zapraszam do lektrury i zrobienia ćwiczeń. FORMY Zaimki dopełnienia dalszego (komu? Czemu?) Zaimki dopełnienia bliższego (kogo? co?) 1 os. liczby pojedynczej me (mi) me (mnie) 2 os. liczby pojedynczej te (tobie) te (ciebie) 3 os. liczby pojedynczej le /[ se ] (jemu/ jej, panu/ pani) lo /[ le ] (go), la (ją) 1 os. liczby mnogiej nos (nam) nos (nas) 2 os. liczby mnogiej os (wam) os (was) 3 os. liczby mnogiej les (im, państwu) los (ich), las (je) ZASTOSOWANIE ZAIMKI DOPEŁNIENIA DALSZEGO Odpowiadają na pytania komu/czemu? Le doy el dinero. Daję mu/jej pieniądze. Te doy mi palabra. Daję ci moje słowo ZAIMKI DOPEŁNIENIA BLIŻSZEGO Odpowiadają na pytania kogo/co? La veo. Widzę ją. Te quiero mucho. Bardzo cię kocham.

Czasy przeszłe indefinido i perfecto

O ile porównanie czasów pretérito indefinido i pretérito perfecto nie przysparza aż takich problemów jak rozróżnienie czasów indefinido oraz imperfecto , zawsze warto przypomnieć sobie co nieco. Początkujący z kolei z pewnością wyniosą wiele korzyści z lektury dzisiejszego artykułu. Pretérito perfecto Pretérito indefinido Czas perfecto mówi o czynnościach zakończonych które miały miejsce w okresie który nie jest zakończony (hoy, esta semana, este mes): Hoy he comido en un restaurante. Dzisiaj jadłem w restauracji Czas indefinido mówi o czynnościach zakończonych które miały miejsce w okresie który jest zakończony (ayer, anoche, anteayer, la semana pasada, hace dos meses): Ayer comí en un restaurante. Wczoraj jadłem w restauracji. Czas perfecto mówi również o naszych doświadczeniach, o tym co się wydarzyło aż do teraźniejszości: ¿Has estado en Alemania alguna vez? Czy byłeś kiedykolwiek w Niemczech? He leido este libro. Przeczy

Imperfecto de subjuntivo

Czas imperfecto de subjuntivo ma kilka zastosowań, wyraża on między innymi warunek niemożliwy bądź mało prawdopodobny w teraźniejszości lub przyszłości: Si me presentaras tu problema podría ayudarte.   Jeślibyś przedstawił swój problem, mógłbym ci pomóc. Si tuviera dinero iría de vacaciones.   Gdybym miał pieniądze, pojechałbym na wakacje. Imperfecto de subjuntivo pojawia się również w mowie zależnej gdy przytaczamy rozkazy (modo imperativo) bądź zdania wypowiedziane w czasie presente de subjuntivo: ”Pon la lavadora” Wstaw pranie. → Ella me dijo que pusiera la lavadora. Ona mi powiedziała żebym wstawił pranie. ”Ven aquí” Przyjdź tutaj. → Él dijo que viniera allí. On powiedział żebym tam poszedł. ”Quiero que me leas este libro”. Chcę żebyś przeczytała mi tę książkę. → Eva dijo que quería que su madre le leyera aquel libro. Eva powiedziała że chciała żeby mama przeczytała jej książkę. Imperfecto de subjuntivo pojawia się w zdaniu podrzędnym gdy w zdaniu głównym po