Przejdź do głównej zawartości

Zaimki i przmiotniki nieokreślone (pronombres y adjetivos indefinidos)

ZAIMKI I PRZYMIOTNIKI NIEOKREŚLONE

 Formy:


algún/alguno (jakiś)
alguna (jakaś)
algunos (jacyś)
alguien (ktoś)
algo (coś)
ningún/ninguno (żaden)
ninguna (żadna)
ningunos (żadni)
nadie (nikt)
nada (nic)


Zaimki i przyimki nieokreślone służą do tego by mówić o istnieniu lub nieistnieniu, obecności lub nieobecności osób i rzeczy.

Z punktu widzenia ich funkcji możemy je podzielić na trzy grupy:

1. Te które dotyczą jedynie osób i występują bez rzeczownika:
alguien- ktoś: Alguien está en tu casa. Ktoś jest w twoim domu.
nadie- nikt: Aquí no hay nadie. Tutaj nie ma nikogo.

2. Zaimki i przymiotniki które dotyczą osób i rzeczy:
alguno/algún- jakiś (algún używamy bezpośrednio przed rzeczownikiem a alguno gdy w zdaniu nie pojawia się rzeczownik do którego odwołuje się zaimek o którym mówimy):

¿Tienes algún cuaderno? Czy masz jakiś zeszyt?
Sí, tengo alguno. (Sí, tengo algún cuaderno.) Tak, mam jakiś. (Tak, mam jakiś zeszyt).

ninguno/ningún
No tengo ningún libro. Nie mam żadnej książki.
No tengo ninguno. Nie mam żadnej.

Zauważcie że formy te dostosowują się do rodzaju i liczby rzeczownika: (alguno/alguna/algunos/algunas), ale tylko pojedyncza forma męska zmienia się w zależności od tego czy rzeczownik pojawia się w zdaniu, czy nie:
Alguno ale algún coche.
Ninguno ale ningún coche.

W formach mnogich i żeńskich nie dochodzi do skrócenia formy przed rzeczownikiem:
alguna i alguna ventana.
ningunos i ningunos soldados.

3. Zaimki odnoszące się jedynie do rzeczy, nie towarzyszy im rzeczownik:
algo- coś 
algo de- coś o, lub coś z ¿Sabes algo de Juan? Wiesz coś o Juanie?
nada- nic
nada de- nic o, nic z: No sé nada de Juan. Nie wiem nic o Juanie.

Ćwiczenie I:
Uzupełnij zdania formami: algún, alguna, algunos, ningún:

¿Tienes ………………….. libro para mí?
………………………….. ejercicio está bien. Tienes que hacer todo de nuevo.
…………………………… coches que aparcan en esta calle son muy viejos.
…………………….……. mujer necesita ayuda.

Ćwiczenie II:
Wstaw: alguien, algo, nadie, nada:

¿Sabes ……………… de Miguel?
………………………… pregunta por tu hermana.
En la casa no hay …………………….. . Esto es muy extraño.
No haces ………………….. en tu habitación. ¡Límpiala!

Odpowiedzi:
Ćwiczenie I: algún, ningún, algunos, alguna.

Ćwiczenie II: algo, alguien, nadie, nada.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Zaimki dopełnienia dalszego i bliższego- zastosowanie i ćwiczenia

Użycie zaimków dopełnienia bliższego i dalszego jest rzeczą niezbędną aby nasz hiszpański brzmiał naturalnie. Zapraszam do lektrury i zrobienia ćwiczeń. FORMY Zaimki dopełnienia dalszego (komu? Czemu?) Zaimki dopełnienia bliższego (kogo? co?) 1 os. liczby pojedynczej me (mi) me (mnie) 2 os. liczby pojedynczej te (tobie) te (ciebie) 3 os. liczby pojedynczej le /[ se ] (jemu/ jej, panu/ pani) lo /[ le ] (go), la (ją) 1 os. liczby mnogiej nos (nam) nos (nas) 2 os. liczby mnogiej os (wam) os (was) 3 os. liczby mnogiej les (im, państwu) los (ich), las (je) ZASTOSOWANIE ZAIMKI DOPEŁNIENIA DALSZEGO Odpowiadają na pytania komu/czemu? Le doy el dinero. Daję mu/jej pieniądze. Te doy mi palabra. Daję ci moje słowo ZAIMKI DOPEŁNIENIA BLIŻSZEGO Odpowiadają na pytania kogo/co? La veo. Widzę ją. Te quiero mucho. Bardzo cię kocham.

Czasy przeszłe indefinido i perfecto

O ile porównanie czasów pretérito indefinido i pretérito perfecto nie przysparza aż takich problemów jak rozróżnienie czasów indefinido oraz imperfecto , zawsze warto przypomnieć sobie co nieco. Początkujący z kolei z pewnością wyniosą wiele korzyści z lektury dzisiejszego artykułu. Pretérito perfecto Pretérito indefinido Czas perfecto mówi o czynnościach zakończonych które miały miejsce w okresie który nie jest zakończony (hoy, esta semana, este mes): Hoy he comido en un restaurante. Dzisiaj jadłem w restauracji Czas indefinido mówi o czynnościach zakończonych które miały miejsce w okresie który jest zakończony (ayer, anoche, anteayer, la semana pasada, hace dos meses): Ayer comí en un restaurante. Wczoraj jadłem w restauracji. Czas perfecto mówi również o naszych doświadczeniach, o tym co się wydarzyło aż do teraźniejszości: ¿Has estado en Alemania alguna vez? Czy byłeś kiedykolwiek w Niemczech? He leido este libro. Przeczy

Jak mówić o obowiązku? (tener que, hay que, deber)

Język hiszpański oferuje nam kilka możliwości aby mówić o obowiązkach. Jednym z ważniejszych sposobów jest konstrukcja tener que + infinitivo którą tłumaczymy jako musieć coś zrobić: Czasownik tener musi być odmieniony w jakiejś osobie. Pomiędzy nim a bezokolicznikiem, który mówi jaką czynność musimy wykonać, wstawiamy que : Tengo que trabajar. Muszę pracować. Tienes que trabajar. Musisz pracować. Tiene que trabajar. (On/Ona/Pan/Pani) Musi pracować. Tenemos que trabajar. Musimy pracować. Tenéis que trabajar. Musicie pracować. Tienen que trabajar. Muszą pracować. (oni/one) Kolejną możliwością jest użycie czasownika deber . Jest to łagodniejsze określenie i tłumaczylibyśmy je jako ‘mieć powinność’ (czujemy że powinniśmy coś zrobić ale nie jest to tak silny przymus jak w przypadku tener que ): Debo estudiar. Powinienem się uczyć. Debes estudiar. Powinieneś się uczyć. Debe estudiar. Powinien/Powinna się uczyć. Deber jest czasownikiem regularnie odmieni