Przejdź do głównej zawartości

Mowa zależna (A2)

Mowa zależna polega na relacjonowaniu, przytaczaniu słów wypowiedzianych przez inne osoby lub przez siebie. Podstawowy sposób przytaczania czyjejś wypowiedzi nie powinien sprawiać większych problemów.

Twierdzenia


Czasownikiem który najczęściej wprowadza słowa które zostały wypowiedziane to decir (powiedzieć), afirmar (twierdzić). Rzadziej używane będą anunciar (oświadczyć), murmurar (szeptać), pedir (prosić), z racji ich znaczenia, nie są tak powszechnie używane jak uniwersalny decir.
W przypadku gdy czasownik wprowadzający wypowiedź (decir, afirmar itd.) jest w czasie teraźniejszym nie zmieniamy czasu gramatycznego który pojawił się w zdaniu oryginalnym:
No tengo dinero.” → Ella dice que no tiene dinero. (Ona mówi że nie ma pieniędzy).
He trabajado mucho.” → Juan dice que ha trabajado mucho. (Juan mówi że dużo pracował).
Tendremos vacaciones muy largas.” → Dicen que tendrán vacaciones muy largas. (Mówią że będą mieli bardzo długie wakacje).
Zauważcie że elementem stałym oprócz czasownika wprowadzającego (który tak naprawdę może być również pominięty) jest que który spełnia rolę polskiego że.
 

Pytania


W przypadku przytaczania zadanych przez kogoś pytań, czasownikiem wprowadzającym jest czasownik preguntar (pytać).

Pytania możemy podzielić na dwie grupy: pytania zamknięte na które możemy odpowiedzieć sí lub no, oraz na pytania otwarte w których są użyte zaimki pytające typu qué, cuándo, cuánto, dónde itd.
W pierwszym przypadku stałym elementem będzie odpowiednia forma czasownika preguntar + si + zdanie przytoczone:
¿Quieres algo? → Ella me pregunta que si quiero algo. Ona mnie pyta czy chcę czegoś.
¿Trabajas? → Él te pregunta que si trabajas. On się Ciebie pyta czy pracujesz.
W przypadku pytań w których jest zaimek pytający (kto, ile, gdze, dlaczego?) stałym elementem będzie czasownik preguntar + que + zaimek pytający który pojawił się na początku pytania:
¿Qué quieres? → Pregunta que qué quiero. Pyta się czego chcę.
¿Dónde vives? → Ella me pregunta que dónde vivo. Ona się mnie pyta gdzie mieszkam.
¿Por qué estudia? → Él me pregunta por que estudia. On się mnie pyta dlaczego on studiuje.

 Ćwiczenia


1 ”Me llamo Juan” → Él dice …………………………………………..

2 ”No tenemos ganas de ir” → Ellos dicen que …………………………………………………………..
3 ”¿De dónde eres?” → Preguntan ………………………………………………………..
4 ”¿Necesitas dinero?” → Te pregunta …………………………………………………………….
5 ”¿Con qué frecuencia comes?” Me pregunta …………………………………………………………….
6 ”¿Vives en nuestra ciudad?”  Me preguntan que ………………………………………………..

 Odpowiedzi:


1… que se llama Juan.

2….. no tienen ganas de ir.
3… que de dónde soy.
4. … Te pregunta que si necesitas dinero?
5 … que con qué frecuencia como .
6 … si vivo en nuestra ciudad.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Zaimki dopełnienia dalszego i bliższego- zastosowanie i ćwiczenia

Użycie zaimków dopełnienia bliższego i dalszego jest rzeczą niezbędną aby nasz hiszpański brzmiał naturalnie. Zapraszam do lektrury i zrobienia ćwiczeń. FORMY Zaimki dopełnienia dalszego (komu? Czemu?) Zaimki dopełnienia bliższego (kogo? co?) 1 os. liczby pojedynczej me (mi) me (mnie) 2 os. liczby pojedynczej te (tobie) te (ciebie) 3 os. liczby pojedynczej le /[ se ] (jemu/ jej, panu/ pani) lo /[ le ] (go), la (ją) 1 os. liczby mnogiej nos (nam) nos (nas) 2 os. liczby mnogiej os (wam) os (was) 3 os. liczby mnogiej les (im, państwu) los (ich), las (je) ZASTOSOWANIE ZAIMKI DOPEŁNIENIA DALSZEGO Odpowiadają na pytania komu/czemu? Le doy el dinero. Daję mu/jej pieniądze. Te doy mi palabra. Daję ci moje słowo ZAIMKI DOPEŁNIENIA BLIŻSZEGO Odpowiadają na pytania kogo/co? La veo. Widzę ją. Te quiero mucho. Bardzo cię kocham.

Czasy przeszłe indefinido i perfecto

O ile porównanie czasów pretérito indefinido i pretérito perfecto nie przysparza aż takich problemów jak rozróżnienie czasów indefinido oraz imperfecto , zawsze warto przypomnieć sobie co nieco. Początkujący z kolei z pewnością wyniosą wiele korzyści z lektury dzisiejszego artykułu. Pretérito perfecto Pretérito indefinido Czas perfecto mówi o czynnościach zakończonych które miały miejsce w okresie który nie jest zakończony (hoy, esta semana, este mes): Hoy he comido en un restaurante. Dzisiaj jadłem w restauracji Czas indefinido mówi o czynnościach zakończonych które miały miejsce w okresie który jest zakończony (ayer, anoche, anteayer, la semana pasada, hace dos meses): Ayer comí en un restaurante. Wczoraj jadłem w restauracji. Czas perfecto mówi również o naszych doświadczeniach, o tym co się wydarzyło aż do teraźniejszości: ¿Has estado en Alemania alguna vez? Czy byłeś kiedykolwiek w Niemczech? He leido este libro. Przeczy

IR + A + infinitivo

Ir + a + infinitivo to konstrukcja za pomocą której mówimy o naszych planach. W konstrukcji tej czasownik ir dopasowuje się formą do osoby która wykona w przyszłości czynność która jest wyrażona przez bezokolicznik: Voy a estudiar. Będę się uczył. Vas a estudiar. Będziesz się uczył/uczyła. Va a estudiar. Będzie się uczył/uczyła. Vamos a estudiar. Będziemy się uczyli/uczyły. Vais a estudiar. Będziecie się uczyli/uczyły. Van a estudiar. Będą się uczyli/uczyły. Najczęściej używane z ta konstrukcją marcadores temporales to: hoy dzisiaj;  mañana jutro;  la semana que viene w nadchodzącym tygodniu;  la próxima semana w następnym tygodniu;  el próximo mes w następnym tygodniu;  el lunes, el martes… w poniedziałek, we wtorek… W przypadku czasowników zwrotnych, zaimek zwrotny powinien zostać dołączony do bezokolicznika lub wstawiony przed czasownik ir : No me voy a levantar . lub No voy a levantarme. Ćwiczenia: Uzupełnij zdania konstru