Przejdź do głównej zawartości

Jak mówić o prawdopodobieństwie w języku hiszpańskim?

Wyrażanie prawdopodobieństwa w języku hiszpańskim może sprawiać z początku lekkie problemy ponieważ potrzebujemy do tego dwóch różnych trybów: oznajmującego (indicativo) i łączącego (subjuntivo). W dodatku istnieje kilka wyrażeń po których używamy subjuntivo lub indicativo, zależnie od stopnia prawdopodobieństwa.


Najwyższy poziom prawdopodobieństwa (70-99%), ocierający się niemal o pewność możemy wyrazić takimi czasownikami jak creer lub parecer, w tej grupie zawsze po czasowniku lub zwrocie opisującym prawdopodobieństwo używamy trybu indicativo:
Creo que el domingo vamos a la piscina. Myślę że w niedzielę pójdziemy na basen.
Me parece que el domingo vamos a la piscina. Wydaje mi się że w niedzielę pójdziemy na basen.
Seguro que el domingo vamos a la piscina. Pewnie w niedzielę pójdziemy na basen.

Średni stopień prawdopodobieństwa (50-70%) osiągniemy za pomocą czasownika suponer (przypuszczać) lub przysłówka seguramente który jak możecie zauważyć nie oznacza tego samego prawdopodobieństwa co seguro que. Ponownie króluje tutaj niepodzielnie tryb indicativo.
Supongo que el domingo vamos a la piscina. Przypuszczam że w niedzielę pójdziemy na basen.
Me imagino que el domingo vamos a la piscina. Przypuszczam że w niedzielę pójdziemy na basen.
Seguramente el domingo vamos a la piscina. Chyba/Pewnie w niedzielę pójdziemy na basen.

Niższe lub niskie prawdopodobieństwo (1-50%), tutaj wyróżniamy trzy podgrupy: wyrażenia po których zawsze używamy indicativo, wyrażenia po których zawsze używamy subjuntivo oraz wyrażenia po których stosujemy jeden bądź drugi tryb.

A lo mejor, lo mismo oraz igual znaczą 'może' i używamy po nich trybu indicativo:
A lo mejor/Lo mismo/Igual + indicativo
A lo mejor/Lo mismo/Igual el domingo vamos a la piscina.

W przypadku es posible(jest możliwe), es probable (jest prawdopodobne) i puede ser lub puede (może) używamy zawsze trybu subjuntivo, można też zmniejszyć lub zwiększyć prawdopodobieństwo dodając przed probable i posible takie przysłówki jak muy, bastante lub poco:
Puede (ser)/ Es (muy/bastante/poco)posible/ Es (muy/bastante/poco) probable + que + subjuntivo
Puede/ Es posible/ Es probable que el domingo vayamos a la piscina.

Ciekawą grupę stanowią quizá/quizás/tal vez, wszystkie te słowa tłumaczymy jako 'może' i używamy po nich trybu indicativo lub subjuntivo (w zależności od intencji mówiącego, subjuntivo będzie mówiło o mniejszej możliwości niż indicativo).
Quizá/Quizás/Tal vez + subjuntivo/indicativo
Quizá/Quizás/Tal vez el domingo vamos/vayamos a la piscina.

W najbliższych dniach ćwiczenia!



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Zaimki dopełnienia dalszego i bliższego- zastosowanie i ćwiczenia

Użycie zaimków dopełnienia bliższego i dalszego jest rzeczą niezbędną aby nasz hiszpański brzmiał naturalnie. Zapraszam do lektrury i zrobienia ćwiczeń. FORMY Zaimki dopełnienia dalszego (komu? Czemu?) Zaimki dopełnienia bliższego (kogo? co?) 1 os. liczby pojedynczej me (mi) me (mnie) 2 os. liczby pojedynczej te (tobie) te (ciebie) 3 os. liczby pojedynczej le /[ se ] (jemu/ jej, panu/ pani) lo /[ le ] (go), la (ją) 1 os. liczby mnogiej nos (nam) nos (nas) 2 os. liczby mnogiej os (wam) os (was) 3 os. liczby mnogiej les (im, państwu) los (ich), las (je) ZASTOSOWANIE ZAIMKI DOPEŁNIENIA DALSZEGO Odpowiadają na pytania komu/czemu? Le doy el dinero. Daję mu/jej pieniądze. Te doy mi palabra. Daję ci moje słowo ZAIMKI DOPEŁNIENIA BLIŻSZEGO Odpowiadają na pytania kogo/co? La veo. Widzę ją. Te quiero mucho. Bardzo cię kocham.

Czasy przeszłe indefinido i perfecto

O ile porównanie czasów pretérito indefinido i pretérito perfecto nie przysparza aż takich problemów jak rozróżnienie czasów indefinido oraz imperfecto , zawsze warto przypomnieć sobie co nieco. Początkujący z kolei z pewnością wyniosą wiele korzyści z lektury dzisiejszego artykułu. Pretérito perfecto Pretérito indefinido Czas perfecto mówi o czynnościach zakończonych które miały miejsce w okresie który nie jest zakończony (hoy, esta semana, este mes): Hoy he comido en un restaurante. Dzisiaj jadłem w restauracji Czas indefinido mówi o czynnościach zakończonych które miały miejsce w okresie który jest zakończony (ayer, anoche, anteayer, la semana pasada, hace dos meses): Ayer comí en un restaurante. Wczoraj jadłem w restauracji. Czas perfecto mówi również o naszych doświadczeniach, o tym co się wydarzyło aż do teraźniejszości: ¿Has estado en Alemania alguna vez? Czy byłeś kiedykolwiek w Niemczech? He leido este libro. Przeczy

IR + A + infinitivo

Ir + a + infinitivo to konstrukcja za pomocą której mówimy o naszych planach. W konstrukcji tej czasownik ir dopasowuje się formą do osoby która wykona w przyszłości czynność która jest wyrażona przez bezokolicznik: Voy a estudiar. Będę się uczył. Vas a estudiar. Będziesz się uczył/uczyła. Va a estudiar. Będzie się uczył/uczyła. Vamos a estudiar. Będziemy się uczyli/uczyły. Vais a estudiar. Będziecie się uczyli/uczyły. Van a estudiar. Będą się uczyli/uczyły. Najczęściej używane z ta konstrukcją marcadores temporales to: hoy dzisiaj;  mañana jutro;  la semana que viene w nadchodzącym tygodniu;  la próxima semana w następnym tygodniu;  el próximo mes w następnym tygodniu;  el lunes, el martes… w poniedziałek, we wtorek… W przypadku czasowników zwrotnych, zaimek zwrotny powinien zostać dołączony do bezokolicznika lub wstawiony przed czasownik ir : No me voy a levantar . lub No voy a levantarme. Ćwiczenia: Uzupełnij zdania konstru