W języku
hiszpańskim mamy do czynienia z dwoma rodzajami form dzierżawczych, są to
przymiotniki i zaimki.
Przymiotniki dzierżawcze potrzebują obecności rzeczownika.
Przymiotnik dzierżawczy występuje bezpośrednio przed rzeczownikiem:
Mi coche es muy lento. Mój samochód jest bardzo wolny.
Manuela es su hija. Manuela jest jej córką.
PRZYMIOTNIKI
DZIERŻAWCZE
liczba pojedyncza
|
liczba mnoga
|
||
rodzaj żeński
|
rodzaj męski
|
rodzaj żenski
|
rodzaj męski
|
mi almohada
|
mi perro
|
mis almohadas
|
mis perros
|
tu almohada
|
tu perro
|
tus almohadas
|
tus perros
|
su almohada
|
su perro
|
sus almohadas
|
sus perros
|
nuestra almohada
|
nuestro perro
|
nuestras almohadas
|
nuestros perros
|
vuestra almohada
|
vuestro perro
|
vuestras almohadas
|
vuestros perros
|
su almohada
|
su perro
|
sus almohadas
|
sus perros
|
Zaimki
dzierżawcze pod względem znaczenia nie różnią się od przymiotników. Różnica
między przymiotnikami dzierżawczymi a zaimkami polega na tym że zaimki mogą być
stosowane wtedy gdy w zdaniu nie pojawia się rzeczownik:
Es mía. Jest
moja.
Son tuyos.
Są twoi.
Zaimek może się pojawić w jednym zdaniu z rzeczownikiem jednak nie wystąpi on przed rzeczownikiem ale w szyku: rzeczownik + czasownik ser + zaimek dzierżawczy:
El perro es suyo.
Pies jest jego/jej.
La casa es mía.
Dom jest mój.
Zaimki mogą być również używane bezpośrednio po rzeczowniku gdy pełnią funkcję wołacza:
¡Madre mía!
Matko moja!
ZAIMKI
DZIERŻAWCZE
liczba pojedyncza
|
liczba mnoga
|
||
rodzaj żeński
|
rodzaj męski
|
rodzaj żeński
|
rodzaj męski
|
(la) mía
|
(el) mío
|
(las) mías
|
(los) míos
|
(la) tuya
|
(el) tuyo
|
(las) tuyas
|
(los) tuyos
|
(la) suya
|
(el) suyo
|
(las) suyas
|
(los) suyos
|
(la) nuestra
|
(el) nuestro
|
(las) nuestras
|
(los) nuestros
|
(la) vuestra
|
(el) vuestro
|
(las) vuestras
|
(los) vuestros
|
(la) suya
|
(el) suyo
|
(las) suyas
|
(los) suyos
|
Ćwiczenia:
1 . Wstaw
mi/mis/tu/tus/su/sus:
a) Paula es
muy rica. …… coche es muy caro.
b) ¿Cómo está
……… padre?
c) Trabajo en
el hospital y ……… marido también.
d) Él y ………
hermanos estudian alemán.
2 . Użyj
formy dzierżawczej w zdaniu:
Przykład: Tenéis
una habitación muy bonita. Vuestra habitación es muy bonita.
a) Tengo un
coche verde.
b) Tenemos
una casa grande.
c) Tienen un
perro muy viejo.
d) Tienes
una novia muy bonita.
e) Miguel
tiene una moto grande.
3 . Stwórz
dwa zdania, jedno przy użyciu przymiotnika, drugie zaimka:
Yo; coche Es
mi coche. El coche es mío.
Tu;
pasaporte
Ella; radio
Nosotros;
pisos
Vosotras;
plantas
Ustedes;
iglesia
Odpowiedzi:
Ćw. 1: a)
su; b) mi/tu/su; c) mi/tu/su d) mis/tus/sus
Ćw. 2: a) Mi
coche es verde; b) Nuestra casa es grande; c) Su perro es muy viejo; d) Tu
novia es muy bonita; e) Su moto es grande.
Ćw. 3:
Es tu
pasaporte. El pasaporte es tuyo;
Es su radio.
La radio es suya;
Son nuestros
pisos. Los pisos son nuestros.
Son vuestras
plantas. Las plantas son vuestras.
Es su
iglesia. La iglesia es suya.
Nieźle, nieźle.....
OdpowiedzUsuńDlaczego w ćwiczeniu nr 3 jest forma "son" a nie "somos" i "sois"?
OdpowiedzUsuńSon nuestros pisos. Los pisos son nuestros.
OdpowiedzUsuńSon vuestras plantas. Las plantas son vuestras.
Dlatego że zdania te znaczą:
(to) SĄ nasze mieszkania.
(To) SĄ wasze rośliny.
Dlaczego dla formy Ustedes w ostatnim zdaniu nie są formy "sus" i "suyas"?
OdpowiedzUsuńSus i suyas dotyczą liczby mnogiej. W tym przykładzie mamy jeden kościół, czyli forma tj. autor napisał jest poprawna.
Usuń