Przejdź do głównej zawartości

Przymiotniki i zaimki dzierżawcze (A1)

W języku hiszpańskim mamy do czynienia z dwoma rodzajami form dzierżawczych, są to przymiotniki i zaimki. 

Przymiotniki dzierżawcze potrzebują obecności rzeczownika. Przymiotnik dzierżawczy występuje bezpośrednio przed rzeczownikiem:

Mi coche es muy lento. Mój samochód jest bardzo wolny.
Manuela es su hija. Manuela jest jej córką.

PRZYMIOTNIKI DZIERŻAWCZE
liczba pojedyncza
liczba mnoga 
rodzaj żeński
rodzaj męski
rodzaj żenski
rodzaj męski
mi almohada
mi perro
mis almohadas
mis perros
tu almohada
tu perro
tus almohadas
tus perros
su almohada
su perro
sus almohadas
sus perros
nuestra almohada
nuestro perro
nuestras almohadas
nuestros perros
vuestra almohada
vuestro perro
vuestras almohadas
vuestros perros
su almohada
su perro
sus almohadas
sus perros

Zaimki dzierżawcze pod względem znaczenia nie różnią się od przymiotników. Różnica między przymiotnikami dzierżawczymi a zaimkami polega na tym że zaimki mogą być stosowane wtedy gdy w zdaniu nie pojawia się rzeczownik:
Es mía. Jest moja.
Son tuyos. Są twoi.

Zaimek może się pojawić w jednym zdaniu z rzeczownikiem jednak nie wystąpi on przed rzeczownikiem ale w szyku: rzeczownik + czasownik ser + zaimek dzierżawczy:
El perro es suyo. Pies jest jego/jej.
La casa es mía. Dom jest mój.

Zaimki mogą być również używane bezpośrednio po rzeczowniku gdy pełnią funkcję wołacza:
¡Madre mía! Matko moja!



ZAIMKI DZIERŻAWCZE
liczba pojedyncza
liczba mnoga
rodzaj żeński
rodzaj męski
rodzaj żeński
rodzaj męski
(la) mía
(el) mío
(las) mías
(los) míos
(la) tuya
(el) tuyo
(las) tuyas
(los) tuyos
(la) suya
(el) suyo
(las) suyas
(los) suyos
(la) nuestra
(el) nuestro
(las) nuestras
(los) nuestros
(la) vuestra
(el) vuestro
(las) vuestras
(los) vuestros
(la) suya
(el) suyo
(las) suyas
(los) suyos


Ćwiczenia:

1 . Wstaw mi/mis/tu/tus/su/sus:
a) Paula es muy rica. …… coche es muy caro.
b) ¿Cómo está ……… padre?
c) Trabajo en el hospital y ……… marido también.
d) Él y ……… hermanos estudian alemán.

2 . Użyj formy dzierżawczej w zdaniu:
Przykład: Tenéis una habitación muy bonita. Vuestra habitación es muy bonita.
a) Tengo un coche verde.
b) Tenemos una casa grande.
c) Tienen un perro muy viejo.
d) Tienes una novia muy bonita.
e) Miguel tiene una moto grande.

3 . Stwórz dwa zdania, jedno przy użyciu przymiotnika, drugie zaimka:
Yo; coche Es mi coche. El coche es mío.
Tu; pasaporte
Ella; radio
Nosotros; pisos
Vosotras; plantas
Ustedes; iglesia

Odpowiedzi:

Ćw. 1: a) su; b) mi/tu/su; c) mi/tu/su d) mis/tus/sus
Ćw. 2: a) Mi coche es verde; b) Nuestra casa es grande; c) Su perro es muy viejo; d) Tu novia es muy bonita; e) Su moto es grande.
Ćw. 3:
Es tu pasaporte. El pasaporte es tuyo;
Es su radio. La radio es suya;    
Son nuestros pisos. Los pisos son nuestros.
Son vuestras plantas. Las plantas son vuestras.
Es su iglesia. La iglesia es suya.

Komentarze

  1. Dlaczego w ćwiczeniu nr 3 jest forma "son" a nie "somos" i "sois"?

    OdpowiedzUsuń
  2. Son nuestros pisos. Los pisos son nuestros.
    Son vuestras plantas. Las plantas son vuestras.

    Dlatego że zdania te znaczą:
    (to) SĄ nasze mieszkania.
    (To) SĄ wasze rośliny.

    OdpowiedzUsuń
  3. Dlaczego dla formy Ustedes w ostatnim zdaniu nie są formy "sus" i "suyas"?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sus i suyas dotyczą liczby mnogiej. W tym przykładzie mamy jeden kościół, czyli forma tj. autor napisał jest poprawna.

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Zaimki dopełnienia dalszego i bliższego- zastosowanie i ćwiczenia

Użycie zaimków dopełnienia bliższego i dalszego jest rzeczą niezbędną aby nasz hiszpański brzmiał naturalnie. Zapraszam do lektrury i zrobienia ćwiczeń. FORMY Zaimki dopełnienia dalszego (komu? Czemu?) Zaimki dopełnienia bliższego (kogo? co?) 1 os. liczby pojedynczej me (mi) me (mnie) 2 os. liczby pojedynczej te (tobie) te (ciebie) 3 os. liczby pojedynczej le /[ se ] (jemu/ jej, panu/ pani) lo /[ le ] (go), la (ją) 1 os. liczby mnogiej nos (nam) nos (nas) 2 os. liczby mnogiej os (wam) os (was) 3 os. liczby mnogiej les (im, państwu) los (ich), las (je) ZASTOSOWANIE ZAIMKI DOPEŁNIENIA DALSZEGO Odpowiadają na pytania komu/czemu? Le doy el dinero. Daję mu/jej pieniądze. Te doy mi palabra. Daję ci moje słowo ZAIMKI DOPEŁNIENIA BLIŻSZEGO Odpowiadają na pytania kogo/co? La veo. Widzę ją. Te quiero mucho. Bardzo cię kocham.

Czasy przeszłe indefinido i perfecto

O ile porównanie czasów pretérito indefinido i pretérito perfecto nie przysparza aż takich problemów jak rozróżnienie czasów indefinido oraz imperfecto , zawsze warto przypomnieć sobie co nieco. Początkujący z kolei z pewnością wyniosą wiele korzyści z lektury dzisiejszego artykułu. Pretérito perfecto Pretérito indefinido Czas perfecto mówi o czynnościach zakończonych które miały miejsce w okresie który nie jest zakończony (hoy, esta semana, este mes): Hoy he comido en un restaurante. Dzisiaj jadłem w restauracji Czas indefinido mówi o czynnościach zakończonych które miały miejsce w okresie który jest zakończony (ayer, anoche, anteayer, la semana pasada, hace dos meses): Ayer comí en un restaurante. Wczoraj jadłem w restauracji. Czas perfecto mówi również o naszych doświadczeniach, o tym co się wydarzyło aż do teraźniejszości: ¿Has estado en Alemania alguna vez? Czy byłeś kiedykolwiek w Niemczech? He leido este libro. Przeczy

Imperfecto de subjuntivo

Czas imperfecto de subjuntivo ma kilka zastosowań, wyraża on między innymi warunek niemożliwy bądź mało prawdopodobny w teraźniejszości lub przyszłości: Si me presentaras tu problema podría ayudarte.   Jeślibyś przedstawił swój problem, mógłbym ci pomóc. Si tuviera dinero iría de vacaciones.   Gdybym miał pieniądze, pojechałbym na wakacje. Imperfecto de subjuntivo pojawia się również w mowie zależnej gdy przytaczamy rozkazy (modo imperativo) bądź zdania wypowiedziane w czasie presente de subjuntivo: ”Pon la lavadora” Wstaw pranie. → Ella me dijo que pusiera la lavadora. Ona mi powiedziała żebym wstawił pranie. ”Ven aquí” Przyjdź tutaj. → Él dijo que viniera allí. On powiedział żebym tam poszedł. ”Quiero que me leas este libro”. Chcę żebyś przeczytała mi tę książkę. → Eva dijo que quería que su madre le leyera aquel libro. Eva powiedziała że chciała żeby mama przeczytała jej książkę. Imperfecto de subjuntivo pojawia się w zdaniu podrzędnym gdy w zdaniu głównym po