Przejdź do głównej zawartości

Jak zgadzać się bądź się nie zgadzać

Dzisiejszy post to kolejny z serii jak tozrobić. Na wyrażenie zgody jak i niezgody istnieje w języku hiszpańskim wiele sposobów o czym zaraz się przekonacie.

Zgoda (acuerdo):

 Estoy de acuerdo contigo/ con usted/con eso. Zgadzam się z tobą/z panem/z tym.
Pienso lo mismo que tú/ usted. Myślę to samo co ty/pan.
Comparto tu/su punto de vista. Podzielam twój/panski punkt widzenia.
También opino/pienso que + indicativo: También opino que deben trabajar más.
Również uważam/myślę że + tryb oznajmujący: Również uważam że powinni pracować więcej.
Tampoco opino/pienso que + subjuntivo: Tampoco pienso que sean culpables.
Również nie uważam/myślę że + subjuntivo: Również nie uważam że są winni.
Por supuesto. Oczywiście.
Claro que sí/no. Jasne że tak/nie.
De eso no hay duda. Nie ma wątpliwości.
Tienes toda la razón. Masz całkowitą rację.
Estoy totalmente de acuerdo contigo/con usted. Całkowicie się zgadzam z tobą/z panem.
Eso es indiscutible. To jest bezdyskusyjne.

Częściowa zgoda (acuerdo parcial):

No estoy totalmente de acuerdo contigo/con usted. Nie zgadzam się w pełni z tobą.
Estoy de acuerdo con casi todo que dices/dice. Zgadzam się prawie ze wszystkim co mówisz./pan mówi.
Tienes algo de razón pero… W jakimś sensie masz rację ale …
Estoy de acuerdo en todo, salvo en lo de… Zgadzam się ze wszystkim, oprócz…

Niezgoda (desacuerdo):

No estoy de acuerdo contigo/ con usted/ con eso. Nie zgadzam się z tobą/z panem/z tym.
No comparto tu/su punto de vista. Nie podzielam twojego/pańskiego punktu widzenia.
Eso no tiene sentido. To nie ma sensu.
No lo veo así. Nie widzę tego w ten sposób.
No digas tonterías. Nie mów głupstw!

¡Para nada! Za nic w świecie!




Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Zaimki dopełnienia dalszego i bliższego- zastosowanie i ćwiczenia

Użycie zaimków dopełnienia bliższego i dalszego jest rzeczą niezbędną aby nasz hiszpański brzmiał naturalnie. Zapraszam do lektrury i zrobienia ćwiczeń. FORMY Zaimki dopełnienia dalszego (komu? Czemu?) Zaimki dopełnienia bliższego (kogo? co?) 1 os. liczby pojedynczej me (mi) me (mnie) 2 os. liczby pojedynczej te (tobie) te (ciebie) 3 os. liczby pojedynczej le /[ se ] (jemu/ jej, panu/ pani) lo /[ le ] (go), la (ją) 1 os. liczby mnogiej nos (nam) nos (nas) 2 os. liczby mnogiej os (wam) os (was) 3 os. liczby mnogiej les (im, państwu) los (ich), las (je) ZASTOSOWANIE ZAIMKI DOPEŁNIENIA DALSZEGO Odpowiadają na pytania komu/czemu? Le doy el dinero. Daję mu/jej pieniądze. Te doy mi palabra. Daję ci moje słowo ZAIMKI DOPEŁNIENIA BLIŻSZEGO Odpowiadają na pytania kogo/co? La veo. Widzę ją. Te quiero mucho. Bardzo cię kocham.

Czasy przeszłe indefinido i perfecto

O ile porównanie czasów pretérito indefinido i pretérito perfecto nie przysparza aż takich problemów jak rozróżnienie czasów indefinido oraz imperfecto , zawsze warto przypomnieć sobie co nieco. Początkujący z kolei z pewnością wyniosą wiele korzyści z lektury dzisiejszego artykułu. Pretérito perfecto Pretérito indefinido Czas perfecto mówi o czynnościach zakończonych które miały miejsce w okresie który nie jest zakończony (hoy, esta semana, este mes): Hoy he comido en un restaurante. Dzisiaj jadłem w restauracji Czas indefinido mówi o czynnościach zakończonych które miały miejsce w okresie który jest zakończony (ayer, anoche, anteayer, la semana pasada, hace dos meses): Ayer comí en un restaurante. Wczoraj jadłem w restauracji. Czas perfecto mówi również o naszych doświadczeniach, o tym co się wydarzyło aż do teraźniejszości: ¿Has estado en Alemania alguna vez? Czy byłeś kiedykolwiek w Niemczech? He leido este libro. Przeczy

Imperfecto de subjuntivo

Czas imperfecto de subjuntivo ma kilka zastosowań, wyraża on między innymi warunek niemożliwy bądź mało prawdopodobny w teraźniejszości lub przyszłości: Si me presentaras tu problema podría ayudarte.   Jeślibyś przedstawił swój problem, mógłbym ci pomóc. Si tuviera dinero iría de vacaciones.   Gdybym miał pieniądze, pojechałbym na wakacje. Imperfecto de subjuntivo pojawia się również w mowie zależnej gdy przytaczamy rozkazy (modo imperativo) bądź zdania wypowiedziane w czasie presente de subjuntivo: ”Pon la lavadora” Wstaw pranie. → Ella me dijo que pusiera la lavadora. Ona mi powiedziała żebym wstawił pranie. ”Ven aquí” Przyjdź tutaj. → Él dijo que viniera allí. On powiedział żebym tam poszedł. ”Quiero que me leas este libro”. Chcę żebyś przeczytała mi tę książkę. → Eva dijo que quería que su madre le leyera aquel libro. Eva powiedziała że chciała żeby mama przeczytała jej książkę. Imperfecto de subjuntivo pojawia się w zdaniu podrzędnym gdy w zdaniu głównym po