Przejdź do głównej zawartości

Jak mówić o naszym zdenerwowaniu?

Każdy bywa zdenerwowany, niektórym osobom zadarza się to nawet wiele razy w ciągu dnia, ba, nawet godziny. Dzisiejszy post pokaże jak możemy mówić o naszej irytacji.

Me pone nervioso hablar de este tema. Denerwuje mnie mówienie na ten temat.

¡Me sacan de quicio estos niños que no paran de gritar! Odchodzę od zmysłów przez te dzieci które nie przestają krzyczeć (quicio to dosłownie „framuga”).

¡Pierdo los nervios con este chico tan caprichoso y mimado! Tracę nerwy przez tego kapryśnego i rozpieszczonego dzieciaka!

Mi suegra me ha puesto de los nervios. Wkurzyła mnie teściowa J

Me va a dar un ataque/Estoy al borde de un ataque de nervios. Zaraz dostanę ataku szału!

Estoy como un flan (używa się również temblar como un flan, estar hecho flan lub estar más nervioso que un flan). Trząść się z nerwów, niczym flan gdy potrząsa się naczyniem. Polacy powiedzieliby raczej trząść się jak galareta.

Cuando la escucho cantar se me ponen los nervios de punta (nie mylmy z ponerle/ponérsele los pelos de punta które oznacza oczywiście strach).

O osobie która jest w złym nastroju powiemy: está con/de un humor de perros; jeśli jest po prostu wściekła i wydaje nam się że w każdej chwili może się na nas rzucić, mówimy: esta que muerde czyli „jest taka zła że aż gryzie”.
Z kolei osoba która zawsze panuje nad nerwami: tiene nervios de acero czyli „ma nerwy ze stali”.


Obyście jak najrzadziej musieli używać tych zwrotów J

Komentarze

  1. Ten komentarz został usunięty przez administratora bloga.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Zaimki dopełnienia dalszego i bliższego- zastosowanie i ćwiczenia

Użycie zaimków dopełnienia bliższego i dalszego jest rzeczą niezbędną aby nasz hiszpański brzmiał naturalnie. Zapraszam do lektrury i zrobienia ćwiczeń. FORMY Zaimki dopełnienia dalszego (komu? Czemu?) Zaimki dopełnienia bliższego (kogo? co?) 1 os. liczby pojedynczej me (mi) me (mnie) 2 os. liczby pojedynczej te (tobie) te (ciebie) 3 os. liczby pojedynczej le /[ se ] (jemu/ jej, panu/ pani) lo /[ le ] (go), la (ją) 1 os. liczby mnogiej nos (nam) nos (nas) 2 os. liczby mnogiej os (wam) os (was) 3 os. liczby mnogiej les (im, państwu) los (ich), las (je) ZASTOSOWANIE ZAIMKI DOPEŁNIENIA DALSZEGO Odpowiadają na pytania komu/czemu? Le doy el dinero. Daję mu/jej pieniądze. Te doy mi palabra. Daję ci moje słowo ZAIMKI DOPEŁNIENIA BLIŻSZEGO Odpowiadają na pytania kogo/co? La veo. Widzę ją. Te quiero mucho. Bardzo cię kocham.

Czasy przeszłe indefinido i perfecto

O ile porównanie czasów pretérito indefinido i pretérito perfecto nie przysparza aż takich problemów jak rozróżnienie czasów indefinido oraz imperfecto , zawsze warto przypomnieć sobie co nieco. Początkujący z kolei z pewnością wyniosą wiele korzyści z lektury dzisiejszego artykułu. Pretérito perfecto Pretérito indefinido Czas perfecto mówi o czynnościach zakończonych które miały miejsce w okresie który nie jest zakończony (hoy, esta semana, este mes): Hoy he comido en un restaurante. Dzisiaj jadłem w restauracji Czas indefinido mówi o czynnościach zakończonych które miały miejsce w okresie który jest zakończony (ayer, anoche, anteayer, la semana pasada, hace dos meses): Ayer comí en un restaurante. Wczoraj jadłem w restauracji. Czas perfecto mówi również o naszych doświadczeniach, o tym co się wydarzyło aż do teraźniejszości: ¿Has estado en Alemania alguna vez? Czy byłeś kiedykolwiek w Niemczech? He leido este libro. Przeczy

Imperfecto de subjuntivo

Czas imperfecto de subjuntivo ma kilka zastosowań, wyraża on między innymi warunek niemożliwy bądź mało prawdopodobny w teraźniejszości lub przyszłości: Si me presentaras tu problema podría ayudarte.   Jeślibyś przedstawił swój problem, mógłbym ci pomóc. Si tuviera dinero iría de vacaciones.   Gdybym miał pieniądze, pojechałbym na wakacje. Imperfecto de subjuntivo pojawia się również w mowie zależnej gdy przytaczamy rozkazy (modo imperativo) bądź zdania wypowiedziane w czasie presente de subjuntivo: ”Pon la lavadora” Wstaw pranie. → Ella me dijo que pusiera la lavadora. Ona mi powiedziała żebym wstawił pranie. ”Ven aquí” Przyjdź tutaj. → Él dijo que viniera allí. On powiedział żebym tam poszedł. ”Quiero que me leas este libro”. Chcę żebyś przeczytała mi tę książkę. → Eva dijo que quería que su madre le leyera aquel libro. Eva powiedziała że chciała żeby mama przeczytała jej książkę. Imperfecto de subjuntivo pojawia się w zdaniu podrzędnym gdy w zdaniu głównym po