Przejdź do głównej zawartości

Tworzenie rodzaju żeńskiego i liczby mnogiej rzeczowników i przymiotników

Ogólne informacje


Wszystkie rzeczowniki w języku hiszpańskim muszą być rodzaju żeńskiego lub męskiego. Jak odróżnić formę męską od żeńskiej? Oto kilka zasad:

Rzeczowniki które odnoszą się od osoby lub zwierzęcia płci męskiej są rodzaju męskiego:
el hombre (mężczyzna), el caballo (koń).

Rzeczowniki odnoszące się do kobiet oraz zwierząt płci żeńskiej są rodzaju żeńskiego:
la mujer (kobieta), la yegua (klacz).

Rzeczowniki kończące się na –o są najczęściej rodzaju męskiego, np. el bombero, el maestro, el armario.  Zdarzają się wyjątki od tej reguły: la mano, la foto, la moto, la radio.

Rzeczowniki kończące się na –a, -ción, -sión, -dad i -tad są rodzaju żeńskiego: la ventana, la profesora, la lección, la televisión, la edad, la libertad.
W przypadku rzeczowników kończących się na –a zdarzają się jednak wyjątki, np. el problema, el esquema, el tema.

W przypadku rzeczowników konczących się na samogłoskę –e lub spółgłoskę (z wyjątkiem końcówek –ción, -sión, -dad, -tad),  najczęściej nie będziemy wiedzieć jakiego rodzaju jest dany wyraz dopuki go nie zapamiętamy:
el lápiz ale la nariz.

Rodzajniki

Rodzajniki stawiamy przed rzeczownikiem. Określają one jego rodzaj i liczbę. Wyrózniamy dwa rodzaje rodzajników:
Określone, które używamy przed rzeczownikami które oznaczają osoby, rzeczy lub miejsca konkretne, które znamy my i nasz rozmówca.

rodzaj męski
rodzaj żeński
liczba pojedyncza
el
la
liczba mnoga
los
las

rodzaj męski
rodzaj żeński
liczba pojedyncza
un
una
liczba mnoga
unos
unas


El jefe está de vacaciones. Szef jest na wakacjach. (nasz szef, ten którego dobrze znamy).

Rodzajniki nieokreślone używamy przed rzeczownikami oznaczającymi rzeczy, miejsca, ludzi nieznanych nam lub naszemu rozmówcy:

Mira, allí hay una casa. Spójrz, tam jest (jakiś) dom.

Tworzenie rodzaju żeńskiego

Rodzaj żeński tworzymy poprzez dodanie –a do rzeczownika męskiego który kończy się na spółgłoskę:
el profesor →la profesora

W przypadku gdy forma męska kończy się na –o, zamienimy tę ostatnią literę na –a:
el bombero →la bombera

Gdy forma męska kończy się na –e, -í lub –a, (są to rzadkie przypadki) forma żeńska będzie brzmieć identycznie:
el taxista → la taxista
el estudiante → la estudiante
em marroquí → la marroquí

W przypadku gdy forma męska posiada akcent graficzny w ostatniej sylabie, forma żeńska będzie miała formę bez akcentu.
alemán → alemana
Gdy zaś forma męska posiada akcent na przedostatnią lub wcześniejszą sylabę, akcent graficzny zostanie zachowamy:
médico → médica

Tworzenie liczby mnogiej:

Dodajemy –s do rzeczowników kończących się na samogłoskę:
el bombero → los bomberos
la amiga → las amigas

Jeśli rzeczownik w liczbie pojedynczej kończy się na spółgłoskę lub na samogłoskę akcentowaną, dodajemy –es:
El profesor → los profesores
El rubí → los rubíes
W przypadku samogłoski akcentowanej jest kilka wyjątków:
El papá → los papás, el sofá → los sofás,

Zgodność przymiotnika z rzeczownikiem

Przymiotnik stoi najczęściej za rzeczownikiem i dostosowuje się do niego pod względem rodzaju i liczby:
el bombero polaco
la bombera polaca
los bomberos polacos
las bomberas polacas

Zasady tworzenia liczby mnogiej przymiotników są takie same jak w przypadku rzeczowników. Natomiast w przypadku tworzenia rodzaju żeńskiego trzeba zapoznać się z kilkoma zasadami:

Jeśli przymiotnik męski kończy się na –o, forma żeńska będzie kończy się na –a:
el gato blanco → la gata blanca

Jeśli przymiotnik męski kończy się na spółgłoskę (z wyłączeniem przymiotników kończących się na –ón i –or oraz przymiotników pochodzących od narodowości) forma żeńska również kończy się na spółgłoskę:
el coche azul → la cama azul

W przypadku gdy przymiotnik kończy się na –ón lub –or, lub pochodzi od narodowości i kończy się na jakąkolwiek spółgłoskę, do formy męskiej dodajemy –a:
español → española
hablador → habladora
campeón → campeona

Jeśli przymiotnik męski kończy się na –a, -e lub –í, forma żeńska będzie identyczna:
el amigo amable → la amiga amable
el hombre inteligente → la mujer inteligente
el coche marroquí → la casa marroquí

Teraz przyda się trochę praktyki J

Ćwiczenia

1 . Stwórz liczbę mnogą podanych poniżej rzeczowników i przymiotników:
El gato blanco
El bombero italiano
El gato negro
El estudiante alemán
El profesor hablador

2 . Do rzeczowników dopisz rodzajniki el; la lub el/la:

Hombre
Mujer
yegua
televisión
libertad
mano
problema
estudiante


3 . Zmień podane rzeczowniki i przymiotniki na rodzaj żeński:
El perro negro
El taxista capaz
El turista alemán
El conductor elegante

4 . Zmień rodzaj i liczbę podanych rzeczowników i przymiotników:
El chico amable
El amigo interesante
El agricultor nervioso

5 . Do podanych rzeczowników dopisz pasujące pod względem rodzaju i liczby przymiotniki. Przymiotnik może zostać użyty wielokrotnie:
Przymiotniki: pobre, natural, sucia, duros, verdes, viejas, fuerte, alto,
La Casa
El Bombero
Las Cosas
Los Coches

Odpowiedzi:

1 . los gatos blancos; los bomberos italianos; los gatos negros; los estudiantes alemanes; los profesores habladores.
2 . el hombre; la mujer; la yegua; la televisión; la libertad; la mano; el problema; el/la estudiante.
3 . la perra negra; la taxista capaz; la turista alemana; la conductora elegante.
4 . las chicas amables; las amigas interesantes; las agricultoras nerviosas.
5 . la casa pobre, natural, sucia, fuerte; el bombero pobre, natural, fuerte, alto; las cosas verdes, viejas; los coches duros, verdes.


  

Komentarze

  1. Dzieki za pomoc mam nadzeje ze zdam test z hiszpana ! Pozdrowienia papatki!!!!!!!! ;*

    OdpowiedzUsuń
  2. Mam nadzieję że poszło znakomicie :)

    OdpowiedzUsuń
  3. w pierwszym zdaniu chodzi oczywiście o rzeczowniki, a nie czasowniki

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Zaimki dopełnienia dalszego i bliższego- zastosowanie i ćwiczenia

Użycie zaimków dopełnienia bliższego i dalszego jest rzeczą niezbędną aby nasz hiszpański brzmiał naturalnie. Zapraszam do lektrury i zrobienia ćwiczeń. FORMY Zaimki dopełnienia dalszego (komu? Czemu?) Zaimki dopełnienia bliższego (kogo? co?) 1 os. liczby pojedynczej me (mi) me (mnie) 2 os. liczby pojedynczej te (tobie) te (ciebie) 3 os. liczby pojedynczej le /[ se ] (jemu/ jej, panu/ pani) lo /[ le ] (go), la (ją) 1 os. liczby mnogiej nos (nam) nos (nas) 2 os. liczby mnogiej os (wam) os (was) 3 os. liczby mnogiej les (im, państwu) los (ich), las (je) ZASTOSOWANIE ZAIMKI DOPEŁNIENIA DALSZEGO Odpowiadają na pytania komu/czemu? Le doy el dinero. Daję mu/jej pieniądze. Te doy mi palabra. Daję ci moje słowo ZAIMKI DOPEŁNIENIA BLIŻSZEGO Odpowiadają na pytania kogo/co? La veo. Widzę ją. Te quiero mucho. Bardzo cię kocham.

Czasy przeszłe indefinido i perfecto

O ile porównanie czasów pretérito indefinido i pretérito perfecto nie przysparza aż takich problemów jak rozróżnienie czasów indefinido oraz imperfecto , zawsze warto przypomnieć sobie co nieco. Początkujący z kolei z pewnością wyniosą wiele korzyści z lektury dzisiejszego artykułu. Pretérito perfecto Pretérito indefinido Czas perfecto mówi o czynnościach zakończonych które miały miejsce w okresie który nie jest zakończony (hoy, esta semana, este mes): Hoy he comido en un restaurante. Dzisiaj jadłem w restauracji Czas indefinido mówi o czynnościach zakończonych które miały miejsce w okresie który jest zakończony (ayer, anoche, anteayer, la semana pasada, hace dos meses): Ayer comí en un restaurante. Wczoraj jadłem w restauracji. Czas perfecto mówi również o naszych doświadczeniach, o tym co się wydarzyło aż do teraźniejszości: ¿Has estado en Alemania alguna vez? Czy byłeś kiedykolwiek w Niemczech? He leido este libro. Przeczy

Imperfecto de subjuntivo

Czas imperfecto de subjuntivo ma kilka zastosowań, wyraża on między innymi warunek niemożliwy bądź mało prawdopodobny w teraźniejszości lub przyszłości: Si me presentaras tu problema podría ayudarte.   Jeślibyś przedstawił swój problem, mógłbym ci pomóc. Si tuviera dinero iría de vacaciones.   Gdybym miał pieniądze, pojechałbym na wakacje. Imperfecto de subjuntivo pojawia się również w mowie zależnej gdy przytaczamy rozkazy (modo imperativo) bądź zdania wypowiedziane w czasie presente de subjuntivo: ”Pon la lavadora” Wstaw pranie. → Ella me dijo que pusiera la lavadora. Ona mi powiedziała żebym wstawił pranie. ”Ven aquí” Przyjdź tutaj. → Él dijo que viniera allí. On powiedział żebym tam poszedł. ”Quiero que me leas este libro”. Chcę żebyś przeczytała mi tę książkę. → Eva dijo que quería que su madre le leyera aquel libro. Eva powiedziała że chciała żeby mama przeczytała jej książkę. Imperfecto de subjuntivo pojawia się w zdaniu podrzędnym gdy w zdaniu głównym po